KEiiNO - Mellom Bakkar Og Berg

Mellom bakkar og berg ut med havet
Heve nordmannen fengr sin heim
Der han sjølv heve tuftene grave
Og sett sjølv sine hus oppå deim

Han såg ut på dei steinute strender
Det var ingen som der hadde bygt
Lat oss rydja og byggja oss grender
Og så eiga me rudningen trygt

Han såg ut på det bårute havet
Der var ruskut å leggja utpå
Men der leikade fisk nedi kavet
Og den leiken den ville han sjå

Fram på vinteren stundom han tenkte
Gjev eg var i eit varmare land
Men når vårsol i bakkane blenkte
Fekk han hug til si heimlege strand

Go son oinni daid geađgas gáttiid
Ii lean oktage huksen doppe
Dál Mii čorget ja husket min dáluid
Ja mii gáhttet min dáluid bures

Sud om havet han stundom laut skrida
Der var rikdom på benkjer og bord
Men i kring såg han trelldommen kvida
Og så vende han atter mot nord

Mellom bakkar og berg ut med havet
Heve nordmannen fengr sin heim
Der han sjølv heve tuftene grave
Og sett sjølv sine hus oppå deim

Der han sjølv heve tuftene grave
Og sett sjølv sine hus oppå deim
Og sett sjølv sine hus oppå deim