Katastroof - De Lifter

ik stoeng is te liften alleen langs de baan
een griet in nen daf kwam voorbij
ze stopte ineens en ik stapte d'r in
en ze vroeg: waar naartoe mutte gij?
ik zei: 'k zen al weken oep reis
momenteel zen'k oep weg nor Parijs
zij zei: da's plezant, ik rij toch langs die kant
en zo komen w'er spelenderwijs

ze speelde de weg kwijt en dik in de nacht
belandden w'in een boeregat
haar dafke geraakte ineens ni meer verder
want heur batterie die stoeng plat
d'r was mor één enkel hotel
met één kamer en dan wettet wel
d'r stoeng mor één bed en ze zei: oepgelet
kruipt erbij mor wacht oep m'n bevel

zij dook zonder kleren of iet in da bed
ik houde m'n onderbroek aan
de matras die was zacht en da maske da lachte:
kom kerel begint er mor aan
ze kustte me waar ze mor kon
't was percies of den hemel begon
het beddeke schudde en kraakte en piepte
de pleuster viel van het plafon

de volgenden dag was het eerste da'k zag
een kamer zo stil as een graf
gin spoor van die griet die vannacht bij mij sliep
en ook buiten gin spoor van dien daf
ik ging nor de receptionist
en vroeg of hem van heur soems iet wist
die vent zei gij sliep hier vannacht mor alleen
ik denk zeker da gij oe vergist

ik staan wer te liften alleen langs de baan
ik denk nog konstant aan die vrouw
misschien was't nen droom of misschien komt ze vroem
en dan denk ik: och kwam ze mor gauw
elke auto die stopt wijs ik af
ze kijken mij aan as ne maf
dan zeg ik spontaan ik blijf hier nog wa staan
want ik wacht hier alleen oep nen daf